UNIEKE COMBINATIE VAN BUURTWINKEL EN DAGBLADHANDEL

Buurtwinkel Luc biedt naast de traditionele assortimenten ook voedingswaren aan

Op de Baalsebaan in Baal vinden we Buurtwinkel Luc terug. Een unieke combinatie van dagbladhandel en buurtwinkel. Zo speelt zaakvoerder Luc Nitor naadloos in op de noden van het dorp. “We bieden naast tabak, pers en loterijproducten ook brood, vleeswaren en andere voedingswaren aan. In Baal is er helaas geen slagerij meer, er is nog één bakkerij en een kleine supermarkt. Ik geloof dat er nood is aan een buurtwinkel als deze”, aldus Luc.

NIEUWE PAND

Luc Nitor verhuisde met Buurtwinkel Luc van een klein winkeltje aan de kerk naar een groter en nieuwer pand een beetje verderop. Een serieuze stap voor zaakvoerder Luc. “De vorige winkel was een heel oud en klein winkeltje. De winkel bestond al meer dan 160 jaar en evoluerende doorheen de jaren van kruidenierszaak naar dagbladhandel die voedingswaren aanbiedt”, vertelt Luc. Omdat Luc niet alleen een dagbladhandel uitbaat, maar ook brood, voeding en vleeswaren aan­biedt, werd de behoefte steeds groter om naar een ruimer pand te trekken. “Vroeger was het nieuwe pand een bankkantoor dat daarna is omgetoverd naar een bakkerij-broodjeszaak. Die zaak draaide niet goed en het pand kwam opnieuw vrij. Ik heb toen mijn kans gegrepen. Ik ga ervan uit dat een winkel als Buurtwinkel Luc noodzakelijk is voor een dorpje als Baal. We hebben geen slagerij meer in het dorp, slechts één bakkerij en een kleine supermarkt. Er was dus wel ruimte voor een dagbladhandel die ook vers brood, verse vleeswaren en andere voedingsproducten aanbiedt.”

Na de verhuizing komt het grootste deel van de omzet uit het voedings­gedeelte. In de vorige winkel was de verhouding dagbladhandel-voeding nog 50-50

FRITURIST

14 jaar frituur

Luc is 5 jaar zaakvoerder van Buurtwinkel Luc, daarvoor baatte hij 14 jaar een frituur uit. “Eerst hielp ik bij mijn broer in diens frituur, waarna ik de zaak na een aantal jaar heb overgenomen. Als friturist heb je heel wispel­turige uren en moet je tevens op momenten werken wanneer anderen niet aan het werk zijn. Avond- en weekendwerk werd me te veel. Ik wou ‘s avonds en in het weekend iets meer vrijheid. Hierdoor heb ik beslist om te stoppen met de frituur en een nieuwe uit­daging te zoeken. Het doet echter veel pijn om afscheid te nemen van de klanten.”

Op zoek naar opportuniteit

“Na omzwervingen als vertegenwoordiger en een passage in de bouw heb ik mij de vraag gesteld: wil ik terug naar de horeca of gaan we op zoek naar andere opportuniteiten? De horeca heb ik doodgraag gedaan, maar dat is een heel erg lastig bestaan. Ik ben op zoek gegaan naar een plaats waar ik ergens mijn ei kwijt kon. Ik had weer nood aan contact met klanten, ik ben iemand die onder de mensen moet kunnen komen. Dagbladhandel bij Vera stond over te nemen en ik heb niet lang getwijfeld. Dagbladhandel bij Vera bood toen ook al voedingswaren aan. Daar zag ik wel toekomstperspectief in.”

Anders ingedeelde werkdagen

“In de buurtwinkel zijn het langere werkdagen, maar ze zijn beter georiënteerd. Ik maakte in de frituur de fout om alles zelf te willen doen. Ik zou meer uit handen moeten geven, maar daar heb ik het moeilijk mee. Ook in de buurtwinkel heb ik al gemerkt dat ik het niet kan loslaten. Iets voor 90% doen ligt niet in mijn aard, ik ga er liever 100% voor. Ik ben hier iedere openingsdag samen met een medewerkster. Mijn werkdag begint om 5 uur, die van de medewerksters om 5.30 uur.”

DRIE GROTE PIJLERS

Een derde minder persverkoop

De kranten bij Luc staan helemaal achteraan in de winkel. En ook hier is goed over nagedacht. “Mensen die een magazine of een krant komen kopen, moeten op die manier doorheen de hele winkel. Zo kunnen ze het volledige assortiment van de winkel ontdekken of getriggerd worden om een impulsaankoop te overwegen. Het aantal klanten dat alleen een krant of magazine komt halen, is tevens sterk verminderd. In vergelijking met vijf jaar terug is de krantverkoop met een derde gedaald. Voor de klant is het vandaag veel voordeliger om een abonnement te nemen dan dat ze dagelijks naar de krantenboer gaan. Ze worden om de oren geslingerd met kortingen en incentives, dat is op zich absurd, maar je kan de klant geen ongelijk geven natuurlijk.”

Geen daling in tabaksverkoop

In vergelijking met de krantenverkoop merkt Luc geen daling in de verkoop van tabaksproducten. “Volgens één leverancier zou 2018 een heel erg goed jaar zijn geweest voor de algemene tabaksverkoop. Volgens hen is dat te danken aan het goede weer. Mensen zitten meer buiten en zijn dus sneller geneigd om een sigaretje op te steken. Je hebt klanten die overgeschakeld zijn naar elektronische sigaretten, maar dat wil ik niet meteen opnemen in het assortiment. Je hebt er als verkoper de nodige kennis voor nodig, en die heb ik vooralsnog niet. Zodra de heel grote spelers op de markt komen, zou ik er misschien wel een elektronisch alternatief bij nemen.”

Loterij met loterijbiljetten

“Om mensen hier hun lottoproducten te laten kopen, hebben we een doos in de winkel waar ze verliezende lottobiljetten kunnen deponeren. In het begin van de maand wordt een verliezend biljet uit de doos getrokken en mag de gelukkige daarna gratis meespelen. Dat zorgt voor wat animo en klanten vinden dat fijn.”

Ik vind het belangrijk dat je andere handelszaken in het dorp niet bestookt met identieke assortimenten. Je moet leven en laten leven

BROOD EN BANKET

Voor het aanbod in broden, ontbijtkoeken en in het weekend ook patisserie doet Luc een beroep op een bakker uit een naburige gemeente. “Op die manier zorgen we ervoor dat we iedere dag verse broden kunnen aanbieden. De broden worden hier gesneden, zodat de klanten zeker kunnen zijn van de versheid van het brood. De leveringen krijgen we met een korting van 25 tot 30%, en we verkopen die dan tegen een kleine meerprijs. De afspraak is wel dat we geen overschotten kunnen teruggeven, dus moet ik ervoor zorgen dat alles, in de mate van het mogelijke, correct is ingeschat. In het begin tast je in het duister, maar de bakker heeft mij daar goed in geholpen. Die samenwerking loopt op wieltjes”, aldus Luc.

VLEESWAREN

Naast brood biedt Buurtwinkel Luc ook verschillende vleeswaren aan. Luc waakt nauwgezet over de kwaliteit van de pro­ducten. “Onze vleeswaren worden geleverd door Charles, daar zijn we heel erg tevreden over. We kopen ook sommige producten aan bij Imperial. Een mix van beide zorgt voor een uitstekende kwaliteit.”

BELANG VAN A-MERKEN

Als je in Buurtwinkel Luc rondloopt, valt het op dat er gekozen wordt voor A-merken. Dat blijkt een bewuste keuze te zijn. “Ik heb eens geprobeerd om melk van een ander, zogezegd minderwaardig merk, aan te bieden. Dat bleek totaal niet te verkopen. Mensen die niet het budget hebben om hier tegen een iets hogere prijs hun boodschappen in te slaan, gaan naar supermarkten waar ze kunnen kiezen tussen A-, B-, C- en zelfs D-merken. Wij spelen met deze winkel en onze producten meer in op de noodzaak van de klant. Als de klant dringend iets nodig heeft, komt die, ongeacht de prijs, hier om zijn product.”

OMZET

“De grootste omzet haalt de winkel voornamelijk uit het voedingsgedeelte. In de vorige winkel was de verhouding dagbladhandel-voeding ongeveer 50-50, maar dat is na de verhuizing beginnen over te hellen naar het voedingsgedeelte. De verandering heeft voor de winkel dus wel deugd gedaan. Mijn vrouw verklaarde mij gek omdat ik de winkel wou verhuizen, maar ik geloof dat ik de juiste keuze heb gemaakt”, lacht Luc.

We werken samen met een bakker uit een naburige gemeente voor broden en patisserie. Voor de vleeswaren doen we een beroep op Charles en Imperial

KOFFIEHOEK

On the go

Luc heeft een hoekje van de winkel ook ingericht als koffiehoek. Waar klanten kunnen genieten van een lekkere koffie, eventueel gepaard met een gebakje uit de toonbank van de patisserie. “Ik ben hiervoor in zee gegaan met Java, zij hebben de winkel voorzien van een kleine koffiemachine, perfect geschikt voor de beperkte afname die er is. Vooral de koffies om mee te nemen hebben succes.”

Antwoord op gebrek aan cafés

“Baal is een erg bruisend dorp met tal van evenementen, maar er zijn helaas geen cafés meer in het dorpscentrum. Mensen die een koffietje willen nuttigen na een wandeling of na een uitstap, kunnen dus nergens meer terecht. Vandaar het idee om een koffiehoek in te richten.”

KLANTEN LANGER IN WINKEL HOUDEN

“Ons klantenbestand bestaat uit een mix van jonge en oude mensen. Het aantrekken van jonge mensen verliep erg moeilijk in de vorige winkel, maar nu vinden ook zij steeds meer de weg naar deze winkel. Het grote verschil tussen de jonge mensen en de iets oudere mensen is dat de jongeren snel binnenspringen, terwijl oudere mensen iets meer hun tijd nemen om even te kuieren door de winkel. Ik heb ook geleerd dat het niet altijd nood­zakelijk is om alle klanten snel te bedienen. Als je een klant een dertigtal seconden langer in de winkel kan houden, dan geef je ze de tijd om het assortiment te bekijken of eventueel nog een impulsaankoop te doen.“

PARKING EN OPENINGSUREN

Een goed uitgekiend uurrooster en voldoende parkeergelegenheid zijn volgens Luc erg belangrijk voor dagbladhandels. “Wij zijn 6 dagen op 7 open, enkel op zondag zijn we gesloten. We zijn dagelijks open van 6 tot 18 uur, op zaterdag van 7 tot 15 uur. De winkel openhouden tijdens de middag is wel erg belangrijk. Mensen rijden naar huis of vertrekken richting het werk en springen vaak binnen om nog snel iets mee te nemen. Daarnaast is voldoende parkeergelegenheid van belang. Een dagbladhandel is een impulswinkel, dus mensen moeten snel binnen en buiten kunnen. Dan is voldoende parkeerplaats voor de deur een zegen.”

GEEN CONCURRENTIE OPZOEKEN

“Ik maak broodjes, maar dan niet belegd met groentjes, enkel met charcuterie. We hebben in Baal ook twee frituren die volwaardige broodjes aanbieden. Dan blijf ik liever uit hun vaarwater. Ik vind het wel belangrijk dat je andere handelszaken in het dorp niet bestookt met dezelfde assortimenten. Je moet leven en laten leven. Dat probeer ik op alle gebied te doen. Met zowel collega-winkeliers als met de jobstudentes die hier op het einde van de dag een gebakje op overschot mogen meenemen. Zo blijft het voor iedereen plezant en leefbaar”, sluit Luc af.